|
فرهنگی درباره وبلاگ  آخرین مطالب آرشیو وبلاگ صفحات وبلاگ پیوندها 
لوگو آمار وبلاگ
 حجاب از دیدگاه امام خمینی(ره)
آرى در اسلام زن باید حجاب داشته باشد، ولى لازم نیست که چادر باشد. بلکه زن مىتواند هر لباسى را که حجابش را به وجود آورد اختیار کند. ما نمىتوانیم و اسلام نمىخواهد که زن به عنوان یک شى ء و یک عروسک در دست ما باشد. اسلام مىخواهد شخصیت زن را حفظ کند و از او انسانى جدى و کارآمد بسازد. ما هرگز اجازه نمىدهیم تا زنان فقط شیئى براى مردان و آلت هوسرانى باشند . بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران در ابتدای پیروزی انقلاب اسلامی ، اجبار حجاب بانوان در اداره هاو سطح کشور را از اولویت های برنامه های فرهنگی نظام قرار دادند و ذره ای در این امر نرمش از خود نشان ندادند، چرا که بی حجابی و بی بندوباری را به حق ترفند استعمار برای تخدیر و به نابودی کشیدن نسل کشورها می دانستند. بنابر این از همان روزهای اوّل انقلاب به مسئولان دولت وقت، برای جلوگیری از بی حجابی نهیب زدند: «الآن وزارتخانهها- این را مىگویم که به دولت برسد، آنطورى که براى من نقل مىکنند- باز همان صورت زمان طاغوت را دارد. وزارتخانه اسلامى نباید در آن معصیت بشود. در وزارتخانههاى اسلامى نباید زنهاى (بى حجاب) بیایند؛ زنها بروند اما با حجاب باشند. مانعى ندارد بروند؛ اما کار بکنند، لکن با حجاب شرعى باشند، با حفظ جهات شرعى باشند.» صحیفه نور ج6 329 امام خمینی (ره) چادر را حجاب برتر می دانستند و در خاطره یکی از همراهان امام راحل در «نوفل لوشاتو » می‌خوانیم: «در مورد حجاب هم وقتی از فرانسه آمدم، هنوز با مانتو و شلوار و مقنعه بودم. یک بار در مهران، پایم صدمه دید و من با عصا و با همان مانتو و شلوار خدمت امام رفتم تا گزارش بدهم. امام فرمودند: اگر چادر ندارید، بگویم احمد برایتان بخرد. عرض کردم: نه حاج آقا! چون به کوه می‌رفتم و اسلحه روی دوشم بود و فشنگ به کمرم و قمقمه به پهلویم و گاهی هم باید سه‌پایه تیربار را روی دوش می‌گرفتم، چادر سرکردن برایم دشوار بود. فرمودند: چادر برای زن بهتر است. من از آن روز چادر سر کردم.»(مصاحبهء سایت ساجد با طاهره حدیده چی) حضرت امام(ره) راحل اگر چه چادر را حجاب کاملی می دانستند ولی پوشش های مشابه چادر ـ مانند مانتو گشاد ـ که موجب مفسده نمی شود را نیز کافی می دانستند و قائل بودند که اگر قرار باشد پوشش بانوان همراه با مفسده و خلاف اخلاق باشد باید از آن در جامعه جلوگیری شود همانطور که در پاریس در پاسخ خبرنگاران و بانوان محجبی که درباره میزان حجاب در ایران از ایشان سؤال کردند؛ فرمودند: «آرى در اسلام زن باید حجاب داشته باشد، ولى لازم نیست که چادر باشد. بلکه زن مىتواند هر لباسى را که حجابش را به وجود آورد اختیار کند. ما نمىتوانیم و اسلام نمىخواهد که زن به عنوان یک شى ء و یک عروسک در دست ما باشد. اسلام مىخواهد شخصیت زن را حفظ کند و از او انسانى جدى و کارآمد بسازد. ما هرگز اجازه نمىدهیم تا زنان فقط شیئى براى مردان و آلت هوسرانى باشند .»صحیفه نور ج5 294 «حجاب ایران، حجاب اسلام، همین مقدارهاست. اسلام اینجا و آنجا ندارد. لکن یک جهات خارجى گاهى در کار هست. به طورى که یک مفسدهاى باشد، یک اختلاف اخلاقى بشود، یک- عرض مىکنم- چیزهایى باشد، البته آن وقت باید جلوگیرى بشود ؛ اما اگر نباشد اینطور، و ساده باشد و مثل سایرین با سادگى باشد، نه؛ بى چادر(بامانتو) مانع ندارد.» صحیفه نور ج3 499 به فرموده مقام معظم رهبری حفظه الله؛ حضرت امام (ره) تنها بانی بازگرداندن حجاب پس از کشف حجاب به ایران بودند چنانچه ایشان فرمودند: «امام (ره) آن مرد شجاع و بی نظیری بود که مسئله حجاب را به این مملکت برگرداند. هیچ کس دیگری غیر از امام نمی‌توانست این کار را بکند اینهم یکی از اختصاصات امام. اگر غیر از امام هر کس دیگر بود از همین آقایان، بزرگان، عرض می کنم که مقدسین علماء، چه وچه و چه، هیچکس جرأت نمیکرد که بگوید مردم باحجاب بیایند بیرون، امام همان ماههای اوّل پیروزی انقلاب گفتند باید مردم با حجاب بیایند.» (سخنرانی در جمع فرماندهان سپاه ـ 14/12/76 ) حضرت امام کمترین مماشات در این امر را نمی پذیرفتند و بدنه مردم را به حفظ ظاهر اسلامی کشور فرا می‌خواندند، چنانچه وقتی حضرت ایشان با خبر شدند که در سواحل دریا بی بندوباری و اختلاط صورت می گیرد برآشفته شده و فرمود: «براى اینکه اسلام جلوى شهوات را مىگیرد؛ اسلام نمىگذارد که بروند توى این دریاها شنا کنند. پوستشان را مىکند! ...که بعد از اینکه مى رفتند زن و مرد در دریا، زنها همان طور و همان طور مىآمدند توى شهر! مردم هم جرأت نمىکردند حرف بزنند. امروز اگر یک همچو چیزى بشود، اینها را ما خواهیم تکلیفشان را معین کرد. و دولت هم معین کرد. البته دولت [به] طورى که وزیر کشور گفتند، گفتند ما جلویش را گرفتیم. اگر نگیرند، مردم مىگیرند. مگر مازندرانیها مى گذارند یا رشتیها مىگذارند که باز کنار دریاشان مثل آن وقت باشد؟ مگر بندر پهلوىاىها (بندر انزلى) مردهاند که زن و مرد با هم در یک دریا بروند و مشغول عیش و عشرت بشوند! مگر مىگذارند اینها را؟ تمدنهاى اینها این است. آزادىاى که آنها مىخواهند همین. این جور آزادى! بروند قمار بکنند و با هم بشوند و با هم [سرگرم عیش و نوش] بشوند آزادى در حدود قانون است. اسلام از فسادها جلو گرفته. و همه آزادیها را که مادون فساد باشد داده. آنى که جلو گرفته فسادهاست که جلویش را گرفته است. و ما تا زنده هستیم نمىگذاریم این آزادیهایى که آنها مىخواهند، تا آن اندازهاى که مىتوانیم، آن آزادیها تحقق پیدا کند. » صحیفه نور، ج8، ص: 339 البته ایشان نیروهای انتظامی را برای برخورد با مظاهر بی حجابی ارجح می دانستند و در مقطعی که عده ای نفوذی و یا ناآگاه به بهانه مبارزه با بی حجابی و بد حجابی در معابر عمومی به ضرب وشتم زنان و دخترکان اینچنینی پرداخته بودند در پیامی چنین تصریح کردند: بسم اللَّه الرحمن الرحیم ممکن است تعرض به زنها در خیابان و کوچه و بازار، از ناحیه منحرفین و مخالفین انقلاب باشد. از این جهت، کسى حق تعرض ندارد و اینگونه دخالتها براى مسلمانها حرام است، و باید پلیس و کمیتهها از اینگونه جریانات جلوگیرى کنند. روح اللَّه الموسوى الخمینى صحیفه نور، ج12، ص: 502 13 تیر 1359/21 شعبان 1400 امام(ره) راحل کشف حجاب و ایجاد اقلیتی از زنان و دخترکان خیابان گرد را از بزرگترین خیانت های رژیم طاغوت می دانستند و آنرا از جنایات بزرگ رضا شاه می خواندند که باید در نظام اسلامی با آن مقابله شود و می فرمود: «آن شقىّ جنایتکار( رضا قُلدر) دست به یک جنایت زد و آن جنایت کشف حجاب بود؛ و به جاى اینکه نیمى از جمعیت ایران را فعال کند آن نیم دیگرى هم که نیمه مردان بود بهطور بسیار زیادى از فعالیت انداختند و این عروسکهایى که درست کردند و در همه ادارات جا دادند و در همه خیابانها راه انداختند، آنهایى که در ادارات بودند، سایر افرادى که در ادارات بودند را هم از کارهاى خودشان بازداشتند و آنهایى که در خیابانها رها بودند، جوانهاى ما را به فساد کشاندند و فعالیت جوانهاى ما را از دست آنها گرفتند.» صحیفه نور ج17 59 و در یک کلام، حضرت امام (ره)برای حفظ ارزش بانوان و به بازی گرفته نشدن شخصیت آنان در جامعه بر حجاب تأکید می کردند.و می فرمودند: «و البته باید توجه داشته باشید که حجابى که اسلام قرار داده است، براى حفظ آن ارزشهاى شماست. هرچه را که خدا دستور فرموده است- چه براى زن و چه براى مرد- براى این است که، آن ارزشهاى واقعى که اینها دارند و ممکن است به واسطه وسوسههاى شیطانى یا دستهاى فاسد استعمار و عمال استعمار پایمال مىشدند اینها، این ارزشها زنده بشود.»صحیفه نور ج19 185 همانطور که اکنون در جوامع غربی و غرب زده شاهد لجن مال شدن زنان ومردان در برهنگی وهرزه گی با پوشش شعارهایی چون «آزادی»، «دمکراسی» و «برابری حقوق زن ومرد» هستیم، امام راحل، به عنوان اصلی ترین و حیاتی ترین خاکریز برای حفظ امنیت اجتماعی و روحی افراد جامعه و شکل گیری حیات طیبه و منع نفوذ بیگانه گان در کشور بر لزوم حجاب تأکید داشتند، تا جایی که اکثریت مردم پذیرای آن وحتّی مشوق آن شدند و تا جایی پیش رفت که مهمانان زن خارجی خود می دانند که برای ورود به حریم ایران اسلامی باید پوشیده به حداقل حجاب اسلامی باشند.. اگر چه در اواخر دولت آقای رفسنجانی و به کارگردانی دختر رئیس جمهور وقت و در وانفسای دولت خاتمی تهاجم هدفمندی بر علیه آن صورت گرفته و تا کنون نیز ادامه داشته است، ولی بر دولت مردان محترم است، همانطور که دیگر شعارهای امام راحل را در این چند ساله از محجوریت خارج کرده و إحیاء کردند، برای تداوم این دغدغه امام راحل و رهبر معظم انقلاب اسلامی نیز همّت مضاعف و کار مضاعف را داشته باشند، چرا که شکست خوردگان کودتای مخملی سال گذشته، پیاده نظام خود را که از اهانت به ساحت امام راحل و بزرگنرین مقدسات چون سیدالشّهداء و عاشورا إبا نداشتند را برای حریم شکنی حجاب و ترویج بی بندو باری به صف کرده اند. موضوع مطلب : نقش زن در اجتماع از نظر امام خمینی (ره)حضرت امام به مقتضای شناخت همه جانبه و عمیقی که از آموزه های دینی دارند ، رسالت خود و انقلاب اسلامی را دستیابی زنان به مقام والای انسانی می دانند ، به گونه ای که بتواند در سرنوشت خود دخالت کند : ما می خواهیم زن به مقام والای انسانیت برسد . زن باید در سرنوشت خودش دخالت داشته باشد . (1) اگر قرآن کریم سرنوشت جوامع را به دست خود آنان می داند و پیشرفت و تحولات نیک آن را در سایه تلاشهای آحاد جامعه معرفی می کند (2) و انحطاط اخلاق و فرهنگ و زوال نعمتها و شکست تمدنها را نیز ناشی از عملکرد خود مردم می شمارد (3) این «مردم» اختصاص به گروهی خاص ندارد . جلوه ای از این اصل قرآنی همان است که در سخنان امام بارها بر آن تأکید شده است ؛ از جلمه اینکه : اسلام زن را مثل مرد در همه ی شؤون ، همان طوری که مرد در همه ی شؤون دخالت دارد ، دخالت می دهد . (4) . حضرت امام چنان که اشاره شد ، دخالت در سرنوشت خود و شؤون اجتماعی را نه تنها حق بانوان بلکه تکلیف شرعی و به عنوان عمل به وظیفه ی دینی و اجابت دعوت الهی می شمارند و این ، آن الگویی است که ما را در شناخت بیشتر دین یاری می دهد و یک عامل اساسی در برتری اسلام در تکریم شخصیت زنان و حمایت از حقوق اجتماعی و سیاسی آنان و تأکید بر مشارکت و حضور آنان در عرصه های مختلف اجتماعی در مقایسه با دیگر مکاتب و نظامها است .این بانوان را کی بسیج کرده که در همه شؤون کشور دخالت می کنند و دخالت بجایی هم می کنند ؟ اینها را کی ، اینها را خدا دعوت کرده است . اینها لبیک برای خدا دارند می گویند . (5) پیامبر اکرم (ص) دعوت خویش را از روز نخست متوجه همه ی اقشار اجتماعی می دانست . دومین فردی که به او ایمان آورد یک زن بود که تا آخر نیز به پای ایمان خویش ایستاد و آن همه فداکاری کرد و نام خویش را به عنوان یکی از چهار زن برگزیده جهان توحید ثبت نمود . زنان در همه ی صحنه ها حضور داشتند ، حضوری مسؤولانه و از سر اداری وظیفه ی دینی و رسالت ایمانی خود . حضوری که در پاسخ به ندای پیامبر (ص) بود . در نخستین بیعتی که با پیامبر (ص) پیش از هجرت در عقبه ، از جانب چند نفر از مردم یثرب که هنوز نام «مدینه» را نیز به خود نگرفته بود ، صورت گرفت ، از زنی به نام هفراء دختر عبید بن ثعلبه نام برده شده است و در اهمیت حضور وی همان بس که برخی علت نامگذاری آن بیعت به « بیعة النساء » را همین می دانند . در بیعت دوم در سال بعد نیز حداقل دو زن حضور داشتند . در بیعت عمومی مردم مکه هنگام فتح آن نیز همه شرکت جستند . قرآن کریم نیز به مسأله ی استقبال زنان از بیعت پرداخته و پیامبر (ص) را موظف به پذیرش آن کرده است . (6) در جریان هجرت نیز که یک امر حیاتی برای مسلمانان بود ، چه در هجرت مخفیانه به حبشه که از جمع حدود یکصد نفر مهاجران ، نزدیک 20 نفر زن شرکت داشت ، و چه در هجرت به مدینه ، پیش از هجرت پیامبر (ص) و پس از آن که مسلمانان اموال خویش را در مکه نهاده و به دنبال پیامبر (ص) روانه مدینه می شدند و حدود 500 کیلومتر راه را با دشواری بسیار طی می کردند . حضرت امام در باب ضرورت مشارکت بانوان در آنچه که به سرنوشت جامعه اسلامی مربوط می شود ، در حوزه های مختلف اجتماعی ، بیانات بسیاری دارند که پرداختن به همه ی نکات و آموزه های آن از مجال بحث بیرون است . آنچه در این مختصر بازگو می شود تنها اشاراتی بس کوتاه ، آن هم به بخشی از محورها و عناوین است ، افزون بر آنچه در سایر بخشهای مقاله آمده است . مشارکت سیاسی :یکی از محورهایی که در حضور اجتماعی بانوان ، سخت مورد تأکید حضرت امام است ، مسأله ی مشارکت سیاسی آنان می باشد :زن باید در سرنوشت خودش دخالت داشته باشد . زنها در جمهوری اسلام رأی باید بدهند . همان طوری که مردان حق رأی دارند ، زنها حق رأی دارند . (7) همان طوری که مردها باید در امور سیاسی دخالت کنند و جامعه خودشان را حفظ کنند ، زنها هم باید دخالت کنند و جامعه را حفظ کنند . زنها هم باید در فعالیتهای اجتماعی و سیاسی همدوش مردها باشند . (8)آنچه در این نوشته ، به عنوان محور اصلی دنبال می شود ، این نکته اساسی است که حضرت امام اینها همه را از موضع دین و در جایگاه معرفی اسلام بازگو می کنند . و چهره ای که از دین و شریعت ترسیم می کنند جز این نیست که بانوان دوشادوش مردان در عرصه های مختلف اجتماعی و شؤون زندگی حضور فعال و مسؤولانه دارند :خانمها برای اینکه یک چیزی مثلا دستشان بیاید ، یک - یا فرض کنید که صا حب منصب بشوند نمی آیند بیرون خودشان و بچه هایشان را به کشتن بدهند . این اسلام و قرآن است که خانمها را آورده است بیرون و همدوش مردها بل جلوتر از مردها وارد در صحنه سیاست کرد . (9) حضور در عرصه ی سازندگی :یکی دیگر از صحنه های مشارکت فراگیر ، مسأله سازندگی همه جانبه کشور و جامعه است که هیچ کس نباید و نمی تواند تردید کند که بدون حضور فعال بانوان جامه ی اسلامی بتوان در این مهم توفیق کامل به دست آورد . در این خصوص نیز حضرت امام ، تأکیدهای زیادی دارند :همه ملت ایران ، همه ملت ایران ، چه بانوان و چه مردان باید این خرابه ای که برای ما گذاشته اند ، بسازند . با دست مرد تنها درست نمی شود ، مرد و زن باید با هم این خرابه را بسازند . (10)زنان شیردل و متعهد ، همدوش مردان عزیز به ساختن ایران عزیز پرداخته چنان که به ساختن خود در علم و فرهنگ پرداخته اند و شما شهر و روستایی را نمی یابید جز آنکه در آنها جمعیتهایی فرهنگی و علمی از زنهای متعهد و بانوان اسلامی ارجمند به وجود آمده است . (11)حضرت امام اساسا معنای آزادی صحیح بانوان را نیز همین می شمارند که آنان بتوانند با حفظ شؤون دینی و انسانی خود ، در سازندگی کشور نقش ایفا کنند :امروز زنان در جمهوری اسلامی همدوش مردان در تلاش سازندگی خود و کشور هستند و این است معنای آزاد زنان و آزاد مردان ، نه آنچه در زمان شاه مخلوع گفته می شد ، که آزادی آنان ، در حبس و اختناق و آزار و شکنجه بود . ( 12)تلاش فرهنگی :یکی از عرصه های حضور اجتماعی که از منظر دینی ، بانوان وظیفه دارند در آن مشارکت فعال داشته باشند ، تلاش در عرصه ی فرهنگ به معنای وسیع کلمه است . و حضرت امام ، بارها بر این مهم که طبعا بخش عمده ای از حیات اجتماعی را در بر می گیرد تأکید کرده اند :شما می دانید که فرهنگ اسلام در این مدت مظلوم بود ، در این مدت چند صد سال ، بلکه از اول بعد از پیغمبر سلام الله علیه تا برسد به حالا فرهنگ اسلام مظلوم بود ، احکام اسلام مظلوم بودند ، این فرهنگ را باید زنده کرد و شما خانمها همان طوری که آقایان مشغول هستند ، همان طوری که مردها در جبهه علمی و فرهنگی مشغول هستند ، شما هم باید مشغول باشید . (13) مشارکت در نظارت عمومی : نظارت فعال و متعهدانه بر آنچه در جامعه اسلامی بویژه در اجزاء نظام اسلامی می گذرد و تلاش برای حسن جریان امور ، وظیفه ای است شرعی و متوجه همه ی افراد جامعه ، چه زن و چه مرد . زن نیز باید در نظارت بر امور ، خود را مسؤول بداند . نظارت مسؤولانه علاوه بر آگاهیهای لازم ، نیازمند حضور فعال و اظهار نظر در مسایل است :باید همه زنها وهمه مردها در مسایل اجتماعی ، در مسایل سیاسی وارد باشند و ناظر باشند ؛ هم به مجلس ناظر باشند ، هم به کارهای دولت ناظر باشند ، اظهار نظر بکنند . (14)این سخن امام ، شعاعی از فرمان قرآن کریم است که به صراحت پیوند مسؤولانه و ایمانی زنان و مردان مؤمن را یادآور می شود و آنان را عهده دار مسؤولیت امر به معروف و نهی از منکر می شمارد ، همان گونه مسؤول اقامه نماز و ادای زکات و پیروی از خدا و رسول می داند :والمؤمنون والمؤمنات بعضهم اولیاء بعض یأمرون بالمعروف و ینهون عن المنکر و یقیمون الصلوة و یؤتون الزکوة و یطیعون الله و رسوله اولئک سیرحمهم الله ان الله عزیز حکیم . (15)آری به گفته قرآن ، این چنین جامعه ای با چنان پیوندهای ایمانی و مناسبات اجتماعی مسؤولانه و نظارت همه جانبه در کنار انجام دیگر وظایف دینی است که مورد لطف و عنایت خداوند قرار می گیرد .حضور در دفاع و تدارک میدان نبرد :تحمیل جنگی ناخواسته بر ملت انقلابی ایران ، فرصتی تاریخی را برای بانوان مجاهد و فداکار فراهم آورد که گوهر وجود ایمانی و ارزشهای انسانی خویش را به زیباترین و گویاترین شکل به نمایش گذارند و زمینه ای شد که حضرت امام نیز وجه دیگری از مشارکت بانوان در مقدرات اساسی جامعه و سرنوشت خویش را بازگو کنند . و اینچنین بود که یکی از محورهای اساسی در بیانات حضرت امام درباره ی جنگ تحمیلی و دفاع مقدس را ، ضرورت و نحوه ی حضور بانوان و تلاش جهادی آنان تشکیل می دهد ، از آموزش نظامی گرفته تا تدارکات جبهه ، تربیت فرزندان و تشویق همسران و بستگان برای حضور در میدان نبرد ، حضور در سپاه و ارتش و حتی حضور خود بانوان در جهاد دفاعی که مسؤولیتی مشترک میان زن و مرد است . و اینها همه از نگاه دینی ، تحلیل و استدلالهای روشن و انکار ناپذیری دارد .زنان در صدر اسلام با مردان در جنگها هم شرکت می کردند . ما می بینیم و دیدیم که زنان همدوش مردان بلکه جلوتر از آنان در صف قتال ایستادند ، خود وبچه های خود و جوانان خودشان را از دست دادند و باز هم مقاومت کردند . (16)اگر خدای نخواسته زمانی یک هجومی به مملکت اسلامی بشود باید همه مردم ، زن و مرد حرکت کنند . مسأله دفاع این طور نیست که تکلیف منحصر به مرد باشد یا اختصاص به یک دسته ای داشته باشد ؛ همه باید بروند و از مملکت خود دفاع بکنند . (17)من از آنچه تاکنون به همت مردان و زنان باشرف و رزمنده شده است ، امید آن دارم که در بسیج همه جانبه آموزش نظامی و عقیدتی و اخلاقی و فرهنگی با تأیید خداوند متعال موفق شوند و دوره تعلیمات و تمرینهای عملی نظامی و پارتیزانی و چریکی را شایسته و به طوری که سزاوار یک ملت اسلامی بپاخاسته است به پایان رسانند .( 18)استدلال بر ضرورت آموزش نظامی توسط بانوان در شکلهای مختلف آن نیز کاملا روشن است . کما اینکه امام خطاب به جمعی از بانوان می فرمایند : اگر دفاع بر همه واجب شد ، مقدمات دفاع هم باید عمل بشود . از آن جمله قضیه ی اینکه ترتیب نظامی بودن ، یاد گرفتن انواع نظامی بودن را برای آنهایی که ممکن است . این طور نیست که واجب باشد بر ما که دفاع کنیم و ندانیم چه جور دفاع کنیم . باید بدانیم چه جور دفاع می کنیم ... البته در آن محیطی که شما تعلیم نظامی می بینید باید محیط صحیح باشد ، محیط اسلامی باشد ، همه ی جهات عفاف محفوظ باشد ، همه ی جهات اسلامی محفوظ باشد . (19)پایان بخش این محور ، سخن دیگری از حضرت امام در پیش از پیروزی انقلاب اسلامی است که هم تأکیدی بر مشارکت مسؤولانه بانوان در جهاد شرعی است و هم تأکیدی بر حضور فعال در جامعه و مشارکت در اموری که به سرنوشت آنان مربوط می شود :این تبلیغات که « اگر اسلام پیدا شد مثلا دیگر زنها باید بروند توی خانه ها بنشینند و قفلی هم درش بزنند که بیرون نیایند » این چه حرف غلطی است که به اسلام نسبت می دهند . صدر اسلام زنها توی لشکرها هم بودند ، توی میدانهای جنگ هم می رفتند . (20) . پی نوشت: 1. صحیفه ی نور ، ج 5 ، ص 153 . موضوع مطلب : |
||
 |
